سرزمین پر رمز و راز «بامیان» در جنوب کوه‌های هندوکش و شمال کوه‌های «بابا» در کابل قرار دارد و دارای تمدنی بسیار کهن و زیبا است که از نمونه آن می‌توان به شهر «غلغله» اشاره کرد.
به گزارش آی فیلم 2 ، «بامیان» شهری سراسر شکوه و عظمت و زیبایی است که گنجینه های عظیمی از مجسمه‌های بودا، شهر ضحاک، بند امیر(اولین پارک ملی افغانستان)، چهل برج، دره اژدر، گوهرگین، چهل دختران، چهل ستون و بسیاری دیگر از زیبایی‌های طبیعت را در دل خود جای داده است.
شهر «غلغله» یکی از آثار تاریخی بامیان به وسعت پنج هکتار است که بربالای تپه‌ای سنگی و مخروطی شکل موقعیت دارد و حدود 140 متر از سطح زمین فاصله دارد.
قدمت این شهر به قرن ده و یازده میلادی برمی گردد و از ظهور اسلام تا اوایل قرن هفتم هجری پایتخت حاکمانی چون ساسانیان، آل شنب و شاهان غور بوده است.
این شهر به دلیل قرارگرفتن در تپه‌ای با ارتفاع بلند، به قلعه دفاعی بامیان معروف بوده است.
روایت است در هنگام مقاومت و ایستادگی حاکم خوارزمشاهی در برابر سپاهیان مغول، یکی از نواسه‌های «چنگیز»به نام «ماتکین» توسط محافظان وی کشته شد. بعد از این حادثه چنگیز دستور داد این شهر با خاک یکسان گردد.
براساس روایت‌های محلی شهر «غلغله» همانند «چهل برج» در منطقه «یکاولنگ»، «قلعه گوهرین» و شهر «ضحاک» دارای یک سیستم آبرسانی زیرزمینی بوده که بنا به اظهارات یکی از ساکنان اطراف شهر، در فاصله چهار کیلومتری این شهر کانالی وجود دارد که علایم ظاهری آن هنوز نیز در نزدیکی‌های یک مدرسه دخترانه به چشم می‌خورد.
ساکنان قدیمی این شهر بسته شدن آب این کانال به روی مردم را،در میان گذاشتن این موضوع توسط دختر سلطان جلال الدین با یکی از سرداران مغول که به وی علاقمند بوده‌است،می‌دانند.
«محمد ابراهیم اکبری» رئیس اطلاعات و فرهنگ بامیان در رابطه با این شهر می‌‌گوید روزانه تعداد زیادی گردشگرخارجی و داخلی برای بازدید به این شهر سفر می‌کنند و یکی از اصلی ترین منابع درآمد مردم این منطقه مبالغی است که برای بازدید از گردشگران دریافت می‌شود.
م ح / ح ح
